Prokurator Prokuratury Rejonowej (…) przedstawił T.K. – referentowi Zespołu (…) Wydziału (…) Komendy Rejonowej Policji (…) zarzut popełnienia czynu wypełniającego znamiona przestępstw, o których mowa w art. 228 § 1 i art. 189 § 1 w zw. z art. 11 § 2 k.k. (przyjęcie korzyści majątkowej w związku z pełnieniem funkcji publicznej, pozbawienie wolności). Oskarżył policjanta o to, że w dniu 5 czerwca 2020 r. w W., w trakcie pełnienia służby jako funkcjonariusz Policji Komendy Rejonowej Policji (…), działając wspólnie i w porozumieniu z M. J., także funkcjonariuszem Policji Komendy Rejonowej Policji (…) pełniącym w tym czasie służbę, zmierzając do przyjęcia korzyści majątkowej, zatrzymał do kontroli drogowej pojazd kierowany przez obywatela Wietnamu, następnie bez podstawy prawnej dokonał zatrzymania kierowcy i pasażera samochodu (także obywatela Wietnamu), zakładając im na ręce kajdanki oraz umieszczając w radiowozie, nadto zastosował wobec jednej z tych osób, bez podstawy prawnej, środki przymusu bezpośredniego w postaci chwytów obezwładniających, po czym przyjął od jednego z nich, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, korzyść majątkową w kwocie 40.000 zł w zamian za zwolnienie z zatrzymania. W konsekwencji Komendant Stołeczny Policji, rozkazem personalnym z dnia 12 sierpnia 2020 r., wydanym na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 w zw. z art. 45 ust. 1 ustawy o Policji, zwolnił funkcjonariusza ze służby w Policji z dniem 31 sierpnia 2020 r.

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 stycznia 2023 r. (III OSK 7070/21) Rozwiązanie stosunku służbowego na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy z 1990 r. o Policji wymaga wykazania, że zastosowanie instytucji przewidzianej w tym przepisie było niezbędne z uwagi na „ważny interes służby”.

Omawiana ustawa nie definiuje pojęcia „ważny interes służby”. Nie może jednak ulegać wątpliwości, że przy odczytywaniu treści powyższego pojęcia należy sięgnąć przede wszystkim do przepisów regulujących cele i zadania Policji oraz szczególny status funkcjonariuszy tej formacji.

W rachubę może zatem wchodzić realnie istniejąca przyczyna albo szereg okoliczności czy zdarzeń świadczących o tym, że dalsze pozostawanie policjanta w służbie koliduje z interesem Policji, a zatem że funkcjonariusz ten dla dobra macierzystej formacji, z przyczyn pozamerytorycznych, nie powinien kontynuować służby w omawianej formacji.

Z powyższych względów NSA oddalił skargę kasacyjną zwolnionego funkcjonariusza.