W polskim prawie karnym funkcjonuje zamknięty katalog funkcjonariuszy publicznych, który jest zawarty w art. 115 kodeksu karnego. Takie osoby mają nie tylko szczególne obowiązki i prawa, ale podlegają również szczególnej ochronie. Przepisami włączającymi się w tę szczególną ochronę są m.in. art. 223a oraz 223b kodeksu karnego, które dotyczą ochrony funkcjonariuszy powołanych do ochrony bezpieczeństwa publicznego oraz funkcjonariuszy Służby Więziennej.

Art. 223a kodeksu karnego reguluje kwestię publicznego nawoływania do udostępniania informacji dotyczących życia prywatnego funkcjonariusza powołanego do ochrony bezpieczeństwa publicznego lub do Służby Więziennej. Z uwagi na powagę i zagrożenie, jakie mogłyby wywołać skutki udostępnienia takich informacji dla samego funkcjonariusza, ale również dla jego najbliższej rodziny, sankcja tego przepisu wynosi pozbawienie wolności do lat 3.

Z kolei, art. 223b kodeksu karnego dotyczy udostępniania informacji bez zgody funkcjonariusza powołanego do ochrony bezpieczeństwa publicznego albo funkcjonariusza Służby Więziennej o jego życiu prywatnym, które mogłyby zagrozić jego bezpieczeństwu lub bezpieczeństwu osoby mu najbliższej. Sankcja za to przestępstwo wynosi pozbawienie wolności od 3 miesięcy do lat 5. Taka sama sankcja przewidziana jest dla udostępniającego informację dotyczącą życia prywatnego byłego funkcjonariusza, jeżeli czyn jest związany z zadaniami Służby Więziennej lub zadaniami ochrony bezpieczeństwa publicznego. Wspomniana sankcja zostaje jednak zaostrzona, jeżeli udostępnienie danych odbyło się publicznie – sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.