Stosunek służbowy funkcjonariuszy SW

Szczegółowe regulacje dotyczące stosunku służbowego funkcjonariuszy Służby Więziennej znajdują się w Ustawie z dnia 9 kwietnia 2010 roku o Służbie Więziennej. Zgodnie z treścią ustawy, osoba pragnąca ubiegać się o stanowisko w Służbie Więziennej musi:

1. Posiadać obywatelstwo polskie
2. Posiadać pełnię praw publicznych
3. Mieć uregulowany stosunek do służby wojskowej
4. Być osobą niekaraną za przestępstwa umyślne
5. Mieć wykształcenie przynajmniej średnie lub średnie branżowe
6. Posiadać pełną zdolność fizyczną i psychiczną do pełnienia służby
7. Być osobą dającą rękojmię wykonywania powierzonych zadań i zachowania tajemnicy odnośnie do informacji niejawnych.

Wstąpienie do Służby Więziennej następuje po przeprowadzeniu postępowania kwalifikacyjnego, którego celem jest określenie czy kandydat spełnia wyżej przytoczone wymagania. Nabór na stanowiska w Służbie Więziennej jest otwarty i konkurencyjny; minimalna liczba osób do przyjęcia do służby w danym roku określana jest przez Dyrektora Generalnego Służby Więziennej.

Stosunek służbowy funkcjonariusza powstaje na podstawie aktu mianowania. Jest on dokonywany przez kierownika jednostki organizacyjnej, w której funkcjonariusz będzie pełnił służbę. Funkcjonariusz może być mianowany:

1. Na okres służby przygotowawczej
2. Na stałe.

Służba przygotowawcza to dwuletni okres poprzedzający akt mianowania funkcjonariusza na stałe. Okres ten jest swoistym sprawdzianem, mającym na celu przygotowanie i wyszkolenie funkcjonariusza oraz sprawdzenie czy cechy osobiste, charakter i zdolności uzasadniają jego przydatność do służby. Po odbyciu przez funkcjonariusza służby przygotowawczej, kierownik jednostki organizacyjnej mianuje go na stałe – warunkiem jest uzyskanie pozytywnej opinii służbowej.